Karl Marx’ın 1867 yılında yayımlanan Kapital: Politik Ekonominin Eleştirisi adlı eseri, düşünce tarihinde kaleme alınmış toplum teorileri arasında önemli metinlerden biridir. Önem sıfatıyla nitelenmesine yol açan özelliği, eserin iki bin yıllık felsefe tarihinde başka hiçbir esere nasip olmayacak şekilde salt kavram düzeyinde kalmak yerine, uygulanmakta olan bir yeryüzü sistemini çözümleyerek, ona alternatif bir başka yeryüzü sisteminin ipuçlarını önermesinden ve bunun toplumsal bir eylem–etkinlik yöntemi biçiminde 170 yılı aşarak günümüze kadar uzanan süreçte geniş kitlelerce benimsenmesinden kaynaklanmaktadır. Metin, Marx’ın daha önce kaleme aldığı Ücretli Emek ve Sermaye (1847), Artı–Değer Teorileri (1862), Ücret Fiyat ve Kâr (1865), Ekonomi Politiğin Eleştirisine Katkı (1859) gibi ön çalışmaların üst aşaması olarak bir başyapıt (opus magnum) niteliğindedir. Burada Marx; sermayenin ortaya çıkışından itibaren kapitalist üretim tarzının kılcal damarlarına kadar inen bir analiz sunarak bu üretim biçimi üzerinde yükselen yaşantı birlikteliğinin toplumsal ve siyasal etkilerini inceler. Eser üç ciltten oluşur; birinci cilt, sermayenin ortaya çıkışını ve üretimini ele alırken; ölümünden sonra yakın çalışma arkadaşı Friedrich Engels tarafından yayımlanan ikinci cilt, sermayenin dolaşım sürecini ve üçüncü cilt ise kapitalist üretim sürecinin genel bir çözümlemesini içerir. Engels’in ve çeşitli baskılarda yer alan editörlerin önsöz ve açıklamalarıyla birlikte güncel edisyonları toplamda iki bin sayfayı geçen böylesine hacimli bir çalışmayı burada kısaca özetlemek mümkün olmamakla birlikte, birinci cildi temel alan değiniler üzerinden küçük bir fikir vermek, belki ihtimal dahilindedir.